Termin ten pochodzi z języka greckiego i znaczy „wstać po przebudzeniu”, „zostać pobudzonym przez namiętność”, „przebudzić się/czuwać” lub „obserwować”, będąc tym samym w niewiarygodnym stopniu etymologicznie powiązanym z doznawaniem oświecenia, które towarzyszy budzeniu się, a także ze stanem pomiędzy snem i czuwaniem. Rdzeniem tego słowa (ang. Egregor) wydaje się być syryjskie „ir” lub „er”, które sięga wstecz do Czuwającego i wiąże się też z nazwą Ur, miejscem pochodzenia Abrahama. Określenie to stało się także gnostyckim i mistycznym terminem, mającym oznaczać „zbiorową nieświadomość”, który M. Denning i O. Phillips powiązali jednakże w The Magical Philosophy z Czuwającymi. Eliphas Lévi (XIX-wieczny magik i mistyk) wielokrotnie wspomina owych Grigori, a nawet kojarzy ich z gigantami lub Czuwającymi z Księgi Henocha, twierdząc: „przybierają oni postać gigantów i w tej właśnie formie ich widywano – są to Grigori z Księgi Henocha.Starożytni określali ich mianem niebiańskich Czuwających lub Grigori”. Levi nazywa też owych Grigori Anakitami (Świetlistymi, mocarzami, gigantami), o których wspomina Biblia, i mówi, że obecni są oni w mitach różnych kultur, dokładnie tak, jak wynika to z naszych ustaleń.