Bohater narodowy Japonii (845-903), członek dworu cesarskiego, wybitny poeta i uczony o ambicjach politycznych, deifikowany pośmiertnie i czczony jako bóg nauki, poezji i kaligrafii. Jako niewygodny polityk S. M. skazany został w 901 r. na banicję do Dazaifu na Kyushu, gdzie zmarł 2 lata później. S. M. uważany jest przez lud japoński za niewinną ofiarę podłych politycznych sztuczek. Tradycja składania hołdu S. M. w licznych świątyniach zwanych Temmangu wywodzi się prawdopodobnie z wiary ludowej w gniewne i mściwe duchy goryo (przeważnie duchy przedwcześnie zmarłych bohaterów, późniejszych herosów). Zaraz po śmierci S. M. kraj nawiedziły zarazy, pożary i wszelkie katastrofy. W krótkim też czasie zmarło wiełu jego przeciwników politycznych. Lud orzekł, iż to zemsta ducha niewinnego bohatera. W 923 r. cesarz zrehabilitował pośmiertnie S. M. Ponieważ duch bohatera nadal się mścił, aby udobruchać goryo, S. M. został w 986 r. deifikowany. W 947 r. wybudowano główną świątynię poświęconą S. M., zwaną Kitano-temmangu (lub Kitano-jinja) w Kioto, w której czczony jest jako Tenjin („Bóg Niebiański”) lub jako Temman-tenjin („Bóg Niebiański Wypełniający Niebo”). Druga główna świątynia kultu Tenjina to Dazaifu-temmangu na Kyushu.