Dobroczynny czarodziej (taltos) ukryty pod postacią pstrokatego konia – Tarka. TAM APO (szoszoński „Nasz Ojciec”) – u Szoszonów (Ameryka Pn.) najwyższa istota, stwórca świata i człowieka. W mitach występuje w postaci wilka. Manifestuje się też w słońcu, dlatego ku jego czci odbywa się taniec Słońca. TAMAYORI, Tamayori-hime (jap. hime – „Księżniczka”) – bóstwo shintoistyczne, córka władcy oceanów i boga morza Watatsumi, siostra Toyotama-hime (- umi-no kami). Matka cesarza Jimmu. Księżniczka T. czczona jest jako bóstwo pod imieniem Mioya-no kami. TAMBARAN, tumbuan, tumbuna (pidgin tambaran – „duchy”, tumbuna – „przodkowie”) – duchy przodków plemiennych na Nowej Gwinei. Zwykle powstają z dusz niedawno zmarłych, cechuje je groźny i zły charakter. Pomagają tym, którzy pamiętają ich imiona. TAMTAŃAMCA – w mit. inkaskiej (yauyańskiej) człowiek uważany czasem za ojca Chaupinamki, który kazał oddawać sobie boską cześć. Rozgniewany zuchwalstwem T. Pariacaca zesłał potężną burzę i wszystko, co istniało – ludzie, rośliny, zwierzęta – zostało uniesione do morza. TAMUZ (bab. Ta-mu-zu, Du-u-zu), Tammuz (hebr. Tammuz) – babiloński bóg, odpowiadający sumeryjskiemu bogu-pasterzowi Dumu- ziemu. Akadyjska forma imienia występuje w babilońskim micie o zejściu – Isztar do świata podziemnego. Stosunek Isztar do T. nie odpowiada jednak stosunkowi bogini Inany do Dumuziego. Dawniej przyjmowano, że T. jest bóstwejn wegetacji, okresowo zstępującym do świata podziemnego. Do corocznego opłakiwania T. czyni aluzję epos Gilgamesz. Lament nad T. piętnowany był też przez proroków biblijnych. Orygenes i Hieronim utożsamiają T. z greckim Adonisem. T. jest dzisiaj nazwą miesiąca (czerwiec-lipiec) w kalendarzu żydowskim i arabskim.