W mit. koreańskiej niebianka lub ziemska dziewczyna, zapłodniona (niekiedy w cudowny sposób) przez buddyjskiego mnicha lub samego Buddę. Gdy jej 3 synowie podrośli, odszukali ojca, a ten uczynił ich bóstwami gór. Sama T. została boginią poczęcia i narodzin, patronką akuszerek jako Samsin Halmoni („Babka Trzech Duchów”). Jej obecność w domu symbolizował biały papier lub kawałki słomianego sznura. TANGUN – w mit. koreańskiej praojciec Koreańczyków, pierwszy władca starożytnego państwa Dzoson, syn Hwanunga i niedźwiedzicy przemienionej w kobietę. TA-NO KAMI – shintoistyczne bóstwa pól ryżowych. Szczególnie popularne wśród rolników i ludności wiejskiej. Kult bóstw pól ryżowych związany jest ścisłe z kultem bóstw górskich – yama-no kami oraz z kultem Inari. W folklorze t. k. występują – w zależności od regionu – pod różnymi nazwami. Święta i związane z nimi ceremonie towarzyszą m.in. sadzeniu, dojrzewaniu i zbiorom ryżu. Bóstwa przybywają z gór na wiosnę i obejmują opiekę nad polami uprawnymi. Ich rola kończy się jesienią, kiedy to po plonach t. k. powracają w góry. W lutym obchodzi się święto Toshigoi-no matsuri, odbywając uroczystą procesję przez całą wioskę i odprawiając modły mające na celu uproszenie bóstw o pomyślne plony. Natomiast jesienią, w czasie festiwalu dożynkowego Niinamesai, odprowadza się bóstwa w góry i lasy. Bóstwa t. k. spełniają podwójną rolę: raz są to „bóstwa pól” czczone na wiosnę w świątyniach sato-miya („świątynia wiejska”), a raz „bóstwa gór” (yama-no kami) czczone jesienią w świątyniach yama-miya („świątynia górska”).