Daje nam nadzwyczajny wgląd w to, kim byli owi świetliści Czuwający: Zapytałem ich: „Kim jesteście, że macie władzę nade mną?” Odrzekli: „Otrzymaliśmy władzę nad całą ludzkością”. Zapytali mnie: „Którego z nas wybierasz, aby sprawował nad tobą władzę?” Uniosłem wzrok i spojrzałem na nich. Jeden z nich wyglądał przerażająco i przypominał węża. Miał na sobie pelerynę, która, choć mieniła się różnymi kolorami, była bardzo ciemna […] Spojrzałem ponownie na jego postać. Oblicze jego przypominało oblicze żmii […] Odpowiedziałem mu: „Wybieram tego Czuwającego, a kim on jest?” Odrzekł do mnie: „Ten Czuwający […] jego trzy imiona brzmią: Belial, Książę Ciemności i Król Zła”. Mojżeszowa Księga Jubileuszów została pierwotnie nazwana Apokalipsą Mojżesza, ponieważ była ona rzekomo spisana przez Mojżesza na górze Synaj, a podyktowana mu przez jednego z Czuwających lub anioła. Księga ta, która miała być historią minionych dni, wyjaśnia nam cel istnienia Czuwających: w jego czasach aniołowie Pana, którzy byli zwani Czuwającymi, zstąpili na ziemię, aby uczynić synów ludzkich i zaprowadzić sąd i sprawiedliwość na ziemi. (Apokryfy Starego Testamentu, ks. Ryszard Rubinkiewicz SDB (Opracowanie wstępy), Warszawa 1999, tłum. Księgi Jubileuszów: Andrzej Kondracki, str. 270)