W mit. Germanów pn. praprzodek niewolników, syn – Eddy i Riga. Był niezgrabny, grubokościsty i garbaty, ale też silny, zręczny i pracowity. Jego żona Thir, brzydka i niechlujna, urodziła mu 12 synów i 9 córek. THRUD (sisl. Thrudhr) – w mit. Germanów pn. córka – Thora, prawdopodobnie tożsama z nie nazwaną z imienia córką tego boga, którą asowie przyrzekli Alwisowi, a być może także z walkirią
o identycznym imieniu. W folklorze niemieckim Trudę (Drude, Drut) to duch w kobiecej postaci, zazwyczaj złowrogi, zmora dusząca ludzi po nocach, wiedźma. THURSY (sisl., 1. poj. thurs, thuss) – w mit. Germanów pn. częste określenie olbrzymów, czasem używane zamiennie z nazwą trolle. Władcą t. miał być posiadający ogromne bogactwa Thrym, który ukradł Thorowi młot Mjóllnir, żeby wymienić go na Freyję, i którego – asowie przechytrzyli, odzyskując młot podstępem, nie oddawszy mu Freyi za żonę. TIAMAT (akad. „Morze”) – bogini babilońska, jedno z bóstw pierwotnych, uosobienie oceanu wody słonej. W babilońskim eposie Enuma elisz występuje obok swego męża Apsu, oceanu wód słodkich, i wezyra Mummu, jako rodzicielka bogów. Kiedy Apsu i Mummu przedstawiają plan zniszczenia młodszych bogów z powodu ich dokuczliwego hałasowania, T. protestuje. Jednakże po wykryciu zamiaru Apsu i Mummu przez Boga Ea i pokonaniu ich przez niego T. stwarza wojsko z 11 smokami, na których czele stawia Kingu, swego drugiego męża, przekazując mu tabliczki przeznaczenia. Na wezwanie Ea walkę z T. podejmuje bóg – Marduk. Pokonuje ją za pomocą sieci, wiatrów i strzały. Rozłupawszy T. jak rybę, z jednej jej połowy tworzy niebo, a z drugiej ziemię. T. przedstawiana była w postaci smoka.