W rei. azteckiej bóg deszczu i burzy, opiekun roślin, spokrewniony z tlalokami i Huix- tocihuatl, brat i małżonek – Chalchiuhtlicue, mąż Xochiquetzal uprowadzonej przez Tezcatlipokę. W pięknym i dostatnim Tlaloca- nie, tj. „Miejscu T.”, lokalizowanym na szczytach gór spowitych chmurami, przebywały też inne bóstwa deszczu i dusze ludzi rażonych piorunem, utopionych lub zmarłych na którąś z chorób związanych z wodą. Raj T. jest wyobrażeniem znacznie starszym niż „imperium” azteckie. Przedstawiony został bardzo plastycznie na jednym z fresków w Teotihuacanie, wielkim centrum religijno-kulturowym okresu klasycznego (tj. pierwszego tysiącl. n.e.). Tu też znajduje się tzw. piramida Quetzalcoatla, którą obok „Pierzastego Węża” zdobią wizerunki bóstwa będącego odpowiednikiem T. W Tenochtitlanie T. miał sanktuarium na szczycie głównej piramidy, sąsiadujące z sanktuarium – Huitzilopochtliego. Przedstawiany był zwykle w charakterystycznej masce, z ciałem pomalowanym na niebiesko. Składano mu liczne ofiary z ludzi.