Wąż przepełza ponad słoneczną tarczą, po czym pojawia się ze wzniesioną głową. Na terytorium Avebury rozpościera się dokładnie taki sam obraz! Biorąc ponadto pod uwagę to, że szyję owego wyłaniającego się węża częstokroć zdobi starożytny egipski krzyż, będący symbolem nowego życia, wielki kamienny krąg w Avebury zwyczajnie musi być „słoneczną tarczą”, a biegnąca przez niego ścieżka – wężem, ukazując tym samym mozolną i trudną do przebycia drogę, rytualny szlak, który musi przebyć każdy czciciel, aby móc się w ten sposób odrodzić. Wzniesione na planie koła kamienne kręgi powstałe na terenie Europy dziwnie przypominają świątynie boga Quetzalcoatl, które również zbudowane są „na planie koła, a wejście do jednej z nich znajdującej się w Meksyku przypomina wyglądem paszczę węża”24, sugerując podobieństwo sprawowanych tam obrzędów z tymi, które odbywały się w kamiennych kręgach z okolic Avebury i innych. W swej książce zatytułowanej Worship of the Serpent Traced Throughout the World John Bathurst Deane wyjaśnia: „Pozostaje do rozważenia trzeci typ świątyń, w których oddawano cześć ofickiemu bogu. Świątynie tego typu są nie tylko najrzadziej spotykane, najbardziej charakterystyczne i najbardziej okazałe, lecz prawdopodobnie również najświętsze z nich wszystkich. Budowano je w kształcie ofickiego hierogramu, którym był przepełzający przez okrąg wąż”.